میراث جهانی ثبت شده یونسکو در تایلند
جاذبه‌های گردشگری تایلند
بخش گردشگری در تولید ناخالص ملی کشور پادشاهی تایلند نقش بسزایی دارد. در سال ۲۰۱۵ تایلندی‌‌ها در مجموع میزبان سی میلیون نفر بازدید کننده از سراسر جهان بودند که این آمار در مقایسه با سال قبل از خود بیست درصد افزایش یافته بود. صنعت گردشگری تایلند، اکنون حدود شانزده درصد از تولید ناخالص ملی را به دوش می‌کشد. سازمان گردشگری این کشور آسیایی پرطرفدار برای گردشگران با برگزاری کمپین‌هایی مانند «تایلند شگفت انگیز» و «کشف تایلند» بازاریابی موفقی را برای جذب گردشگران انجام داده است.
اما بیشتر از هر چیز قابلیت‌های تایلند به کمک مردم این سرزمین چند اقلیمی آمده‌اند. جاذبه‌های گردشگری تایلند شامل سواحل شنی، حیات وحش متنوع و منحصر به فرد، جزایر گرمسیری، مکان‌های باستانی و سازه‌های تاریخی، تورها و امکانات ویژه غواصی، موزه ها، معابد بودایی و مراکز خرید بانکوک برخی از عواملی هستند که گردشگران را به سفر با تور تایلند و بازدید از این کشور ترغیب می‌کنند.
میراث جهانی یونسکو
منظور از میراث جهانی یونسکو، مجموعه مکان‌های فرهنگی یا طبیعی ثبت‌شده در سازمان جهانی یونسکو است. ارزش ثبت آثار در این فهرست به این دلیل است که مکان‌هایی که در آن جای می‌گیرند، بر اساس کنوانسیون حفاظت از میراث جهانی فرهنگی و طبیعی به همه انسان‌های دنیا تعلق دارند و به همین سبب هم دولت‌ها وظیفه دارند تا آن‌ها را حفظ و نگهداری کنند.
۵ جزیره خالی از سکنه و بکر تایلند برای طبیعت‌گردی
جالب است بدانید که کشور ایتالیا با پنجاه اثر ثبت شده مقام نخست را در تعداد میراث جهانی یونسکو در جهان دارد. پس از آن کشور چین با چهل و هفت اثر و کشور اسپانیا با چهل وچهار اثر ثبت‌شده در میراث جهانی یونسکو در جایگاه دوم و سوم قرار دارند.
در ادامه این مطلب با مکان‌های ثبت شده تایلند به عنوان میراث جهانی یونسکو را با یکدیگر مرور می‌کنیم.
سایت باستان شناسی بان چیانگ (Ban Chiang Archaeological Site)
سایت باستان‌شناسی بان چیانگ در منطقه نونگ هان قرار دارد و در سال ۱۹۹۲ میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این مکان در سال ۱۹۶۶ میلادی توسط استیو یانگ کشف شد. او تعدادی کوزه سفالی منحصر به فرد را در این منطقه کشف کرد که دارای طراحی‌های منحصر به فرد و روش‌های ویژه‌ای برای طراحی بودند.
در طی کاوش‌های علمی سایت باستان‌شناسی بان چیانگ در سال ۱۹۶۷ میلادی، چندین یافته ارزشمند دیگر مانند اسکلت بومیان، هدایای مفرغ برنز و قطعات برنجی هم کشف شدند. آثار باستانی کشف شده در این سرزمین نشان می‌دهد که ساکنان اولیه این منطقه از تایلند، در عصر برنز به این‌جا مهاجرت کرده بودند و پیشه بیشتر آن‌ها هم کشاورزی بود.
راهنمای کامل کوه‌پیمایی در طبیعت بی‌نظیر کرابی
در ادامه کاوش‌ها، در منطقه منطقه نونگ هان سفال‌های قرمز رنگ هم کشف و ثبت شد و دیگر زمان آن رسیده بود که شهرت این منطقه، جهانی شود. این موضوع سبب شده بود که افراد سودجوی زیادی از سراسر جهان برای برداشتن سهمی از این گنجینه راهی منطقه شوند، اما کمی بعد این منطقه به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد و حالا به خوبی از آن محافظت می‌شود. با این حال در دوره پیش از ثبت در یونسکو، غارت آثار باستانی بان چیانگ آن‌قدر گسترده بود که اکنون در بسیاری از موزه‌های جهان می‌توانید یادگارهایی از این منطقه را تماشا کنید.
شهر تاریخی آیوتایا (Historic City of Ayutthaya)
بر اساس آنچه در تاریخ ثبت شده است، شهر باستانی آیوتایا در سال ۱۳۵۱ میلادی به همت پادشاه راماتیبدی اول شکل گرفت و تا زمان تخریب آن در سال ۱۷۶۷ میلادی توسط ارتش برمه، پایتخت تایلند بود. فعالان فرهنگی و تاریخی تایلند، در سال ۱۹۷۶ میلادی این مکان را به عنوان پارک تاریخی کشورشان بازسازی کردند.
در سال ۱۹۹۱ میلادی، بخشی از شهر تاریخی آیوتایا به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این قسمت از شهر، بخش مرکزی و جنوب غربی جزیره آیوتایا را شامل می‌شود که منطقه‌های وات ماهاتات، وات پرا رام، وات راچابورانا و ویهان پرا مونگخن را در خود جای داده است.
کو لانتا جزیره‌ای زیبا در نزدیکی کرابی
سوخوتای و شهرهای تاریخی مرتبط (Sukhothai And Associated Historic Towns)
سوخوتای و شهرهای تاریخی مرتبط با آن که اکنون ویرانه‌هایی از آن‌ها به جای مانده است، مقر پادشاهی سوخوتای بودند که از قرن سیزدهم تا چهاردهم میلادی حکومت می‌کرد. پارک تاریخی سوخوتای اکنون در نزدیکی شهر مدرن سوخوتای واقع شده است. شهرهای باستانی وابسته به آن هم شامل چندین ویرانه در فاصله هفتاد کیلومتری این منطقه قرار دارند.
در سال ۱۹۹۱ میلادی، این شهر تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. مدیریت این پارک تاریخی اکنون در اختیار مرکز هنرهای زیبا تایلند است. هر سال هزاران گردشگر برای دیدن معابد ویران شده و ساختمان کاخ پادشاهی از سوختای و شهرهای وابسته به آن بازدید می‌کنند.
ماجراجویی پرهیجان در باغ گرمسیری نونگ نوچ پاتایا
مجتمع جنگلی دونگ فایین خائو یی (Dong Phayayen-Khao Yai Forest Complex)
مجتمع جنگلی دونگ فایین خائو یی یک جنگل است که پنج استان تایلند و مساحتی معادل شش هزار و ۱۵۵ کیلومتر مربع را در بر گرفته است. این استان‌ها شامل استان پنچابون (Phetchabun)، چایافوم (Chaiyaphum)، لپبوری (Lopburi)، سرابوری (Saraburi) و ناخون راچاسیما (Nakhon Ratchasima) هستند. سراسر این محدوده را جنگل انبوهی شکل داده است. پوژه پاکسازی جنگل از قرن نوزدهم میلادی آغاز شد و در آن نام جنگل از دونگ فای فای به دونگ فایین تغییر کرد. در سال ۲۰۰۵ میلادی این منطقه جنگلی و پارک‌های ملی زیر مجموعه آن به عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شدند.
گردش در آمفاوا و سوآن فوئنگ در ۲ ساعتی بانکوک
سایت‌های میراث جهانی یونسکو در تایلند
در ادامه با تمامی سایت‌های ثبت شده در میراث جهانی یونسکو و سال ثبت آن‌ها آشنا خواهیم شد:
- سایت باستان‌شناسی بان چیانگ؛ سال ثبت: ۱۹۹۲ میلادی
- شهر تاریخی آیوتایا؛ سال ثبت: ۱۹۹۱ میلادی
- سوخوتای و شهرهای تاریخی وابسته به آن؛ سال ثبت: ۱۹۹۱ میلادی
- مجتمع جنگلی دونگ فایین خائو یی: سال ثبت ۲۰۰۵ میلادی
- پناهگاه‌های حیات وحش تایلند: سال ثبت ۱۹۹۱ میلادی
نظرات کاربران