بازدید از نقاط منحصر به فرد گرجستان
جاذبههای گردشگری گرجستانشاید تور گرجستان سفر به کشوری کوچک باشد اما هرگز نباید صحنه گردشگری مبهم آن را دست کم گرفت. در واقع این کشور آنقدر جاذبههای متنوعی دارد که سخت است برای کسی که هنوز اصلا آن را تجربه نکرده توضیح داد. جدا از زیباییهای دیدنی و نقاط شگفت انگیزش گرجستان پلی بین شرق و غرب محسوب میشود که اگر در طول تمام تاریخ از هر سو مورد تهاجم کشورهای اطراف قرار نمیگرفت میتوانست چیزی بیش از آن که امروز از فرهنگ آن میبینیم را از چهارگوشه دنیا به ارث ببرد. ما در این مقاله مقاصدی را نام میبریم که به شدت دیدنی هستند. بیایید کمی از کلیشههای همیشگی درباره تور تفلیس و تور باتومی دور شویم و جاهای دیگر کشور را بگردیم.
کلیسای تثلیث کازبیگی و گرگتی
کازبیگی که همچنین با نام جدید استپانسمیندا نیز شناخته میشود یک شهر کوهستانی در قفقاز بزرگ است که در شمال تفلیس و بسیار نزدیک به مرز روسیه واقع شده است. کلیسای گرگتی ترینیتی، نمادیترین کلیسای جامع کشور و پوستر گردشگری گرجستان، بر روی تپهای بالای شهر در سایه کوه عظیم کازبک قرار دارد. کلیسای کوچک دیوارکشی شده در ارتفاع بالا منظره ای قابل مشاهده دارد که به خصوص از دور در پس زمینهای چشمگیر از قلههای پوشیده از برف و ناهموار دیده شود. شما میتوانید در مدت یک ساعت از شهر از طریق یک مسیر پیادهروی جذاب به سمت کلیسا بروید فقط مطمئن شوید که مسیر صحیح را دنبال میکنید تا گم نشوید. کازبیگی به عنوان نزدیکترین منطقه کوهستانی به تفلیس فقط کمتر از ۳ ساعت رانندگی از طریق بزرگراه نظامی گرجستان واقع شده، گزینهای آسان برای سفر به گرجستان است. پیادهروی آسان به سمت آبشارها، مجتمعهای صومعهای زیباتر به ویژه دریالی و استخرهای آبگرم روباز پانشتی نیز از کازبیگی قابل دسترسی هستند، در حالی که خود شهر دارای رستورانهای فوقالعادهای است که غذاهای معمولی کوهستانی را سرو میکنند.
پارک ملی متیرالا در ۲۵ کیلومتری باتومی
بزرگراه نظامی گرجستان
اگر کسی به شما گفت طول مسیر در سفر اهمیت بیشتری از مقصد دارد، حتما به سفر تا کازبیگی از تفلیس اشاره کرده است. گرگتی ترینیتی با عظمتی که دارد، در واقع فقط یک بخش کوچک از مناظری است که در امتداد بزرگراه نظامی گرجستان میبینید. این شریان قدرتمند در حال حاضر تنها گذرگاهی است که تفلیس و روسیه را به هم متصل میکند. راستش جاده نظامی که به خودی خود به عنوان جاذبه محسوب میشود، بیش از آن ارزش دارد که در لیست کارهای شما در گرجستان قرار نگیرد. در طول مسیر مکانهای زیادی برای توقف وجود دارد، از جمله قلعه آنانوری، بنای یادبود دوستی روسیه و گرجستان با موزاییک در گودائوری، چشمههای آب معدنی مختلف، مجسمههای سر سنگی عجیب و مناظر کوهستانی. در فصل زمستان، گوداوری به بهترین پیست اسکی گرجستان تبدیل میشود. چند کلبه و خانههای ییلاقی زیبا در اینجا وجود دارد، اما توصیه میکنیم از گودائوری عبور کنید و در عوض در کازبگی بمانید مگر اینکه بخواهید اسکی یا اسنوبورد انجام دهید. با گرفتن یک ماشین و راننده از برنامه آنلاین GoTrip و طی کردن مسیر خود در بزرگراه نظامی گرجستان، یک روز کامل را از آن لذت ببرید.
سوانتی (مستیا و یوشگولی)
پس از کازبگی، پارک ملی Zemo Svaneti Planned محبوبترین منطقه کوهستانی در گرجستان است. بزرگترین شهر مستیا در شمال غربی واقع شده و در تمام طول سال از طریق جاده یا از طریق یک پرواز کوتاه قابل دسترسی است. مستیا به خوبی مجهز است تا صدها گردشگر را که هر ساله از سوانتی بازدید میکنند، با طیف وسیعی از مهمانخانهها و رستورانها بپذیرد. یک وعده غذایی از Kubdari (پای گوشت سوانیایی) و باربیکیو متسوادی پاشیده شده با نمک ادویهای سوانیایی در لیلا در میدان اصلی، درست بعد از سواری طولانی و خسته کننده حتما به جانتان خوش مینشیند. کوهنوردی فعالیت اصلی این منطقه است که گردشگران در سوانتی انجام میدهند. مسیرهای کوهستانی از پیادهروی آسان یک روزه تا سفرهای چند روزه چالشبرانگیز را شامل میشود که محبوبترین آنها به دریاچههای کورولدی، یخچال چالادی و برای جسوران، کوه اوشبا است. همانقدر که چشم انداز منطقه زیباست فرهنگی غنی هم دارد. این خانه اجدادی سوانها است که جنگجویانی سرسخت بودند که در برجهای مستحکم سنگی زندگی میکردند. این برجهای سنگی، که در زبان گرجی به نام کوشکی شناخته میشوند، در سراسر مناطق شمالی و بر فراز مرز چچن دیده میشوند اما برجهای سوانتی به خاطر به خوبی حفظ شدهاند.
اوشگولی شناخته شدهترین روستای سوانتی بالایی است و میتوان از آن به عنوان یک سفر یک روزه با ون از مستیا یا به عنوان نقطه پایانی پیاده روی چند روزه محبوب مستیا به اوشگولی بازدید کرد. اوشگولی مرتفعترین روستای مسکونی اروپا محسوب میشود و به دلیل فراوانی برجها که بیش از ۲۰۰ برج تنها در چازهشی یکی از روستاهای اوشگولی وجود دارد، در سال ۱۹۹۶ به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
برجومی و باکوریانی
شهر بورجومی که تقریبا در مرکز کشور قرار گرفته، مدتهاست که یک اقامتگاه تابستانی مورد علاقه در گرجستان بوده است. در اینجا با هوای تازه کوهستانی و آبهای چشمه طبیعی، کار زیادی برای انجام دادن وجود ندارد، جز استراحت و نوشیدن آب معدنی برجومی، یکی از محبوبترین نوشیدنیهای گرجستان و بزرگترین صادرات محسوب میشود. مردم از قرون وسطی آبهای درمانی بورجومی را مینوشیدند، حمام میکردند و آنها را در بطری میریختند. اما در دهه ۱۸۴۰ بود که نایب السلطنه روسیه دخترش را برای معالجه به برجومی آورد و همه چیز سیر صعودی به خود گرفت. در دهه ۱۸۶۰، این شهر تفریحی در حال رونق بود و بسیاری از اعضای اشراف امپراتوری اقامتگاه های تابستانی خود را در این منطقه ساختند. در دوران کمونیسم، این عمارتها به آسایشگاه نخبگان حزبی تبدیل شدند.
پارک ملی ماچاخلا، طبیعت کوهستانی باتومی
باکیانی شهری تفریحی و اقامتی در نزدیکی برجومی، در ارتفاع بالاتری قرار دارد و از بورجومی از طریق کوکوشکا، تنها راهآهن خوش منظره گرجستان قابل دسترسی است. تعدادی اقامتگاه در باکوریانی وجود دارد که در فصل اسکی از گردشگران پذیرایی میکنند که از جمله آنها میتوان به Rooms Kokhta اشاره کرد. از دیگر چیزهای دیدنی در این منطقه میتوان به دریاچه تاباتسکوری در نزدیکی باکوریانی و کاخ تابستانی رومانوف در جاده بورجومی در لیکانی اشاره کرد. تعدادی مسیر پیاده روی در پشت کاخ برای کسانی که میخواهند به پارک ملی برجومی سفر کنند وجود دارد.
کانیون اوکاتسه و کانیون مارتویلی
مناطق غربی ایمرتی و سامگرلو گرجستان سرسبز و سرسبز هستند و درههای رودخانه و آبشارهای زیادی برای کاوش وجود دارد. بیشتر مردم برای بازدید از دره اوکاتسه و دره کارتویلی همراه با آبشار Khichka در نزدیکی آن به عنوان سفری یک روزه و تفریحی استفاده میکنند. البته در مقایسه با زیباییهای طبیعی گرجستان آن چنان هم چیز دندان گیری نیست اما با این اوصاف هنوز هم میتواند سرگرم کننده باشد. دره ۱۴ کیلومتری اوکاتسه توسعه یافتهترین دره برای گردشگری است و دارای گذرگاه معلق بالای درختان و سکوهای تماشای شیشهای است. دره زیبای مارتویلی نیز منظرهای افسانهای از استخرهای زمردی دارد که در سایه جنگلهای انبوه قرار گرفتهاند که بازدیدکنندگان میتوانند با کایاک از آن دیدن کنند. Okatse، Martvili و Khinchka همگی تحت خدمات پارکهای ملی در گرجستان قرار دارند و بنابراین هزینههای ورودی نیز وجود دارد.
تسکالتوبو (Tskaltubo)
این شهر که به عنوان مقصد آبگرم و همچنین مقصدی برای سفر یک روزه از کوتایسی در نظر گرفته میشود تنها ۲۰ دقیقه با اتوبوس از مرکز شهر فاصله دارد. این شهرستان کوچک به خاطر آبهای معدنی کربوندار که دمای بسیار مطلوب بین ۳۳ تا ۳۵ درجه دارد به شهرت رسیده است. این شهر کوچک در اطراف یک پارک بزرگ با مجموعهای از حمام های کوچک سرپوشیده ساخته شده است. در اطراف لبه پارک، دهها ساختمان تفریحی بزرگ و استادانه وجود دارد که هر کدام دارای سالنهای ورودی بزرگ و سالنهای تفریحی و تراسهای ستونبندی شده، پلکانهای مارپیچ و دهلیزهای گنبدی شکل هستند. اکثر (اما نه همه) ریزوتها پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی رها شدند و طبیعت در نهایت بر آنها چیره شده و این ساختمانهای قدیمی را به زمین بازی برای عکاسان و جستجوگران تبدیل کرد. امروزه این شهر به مکانی محبوب برای گرفتن عکسهای عروسی تبدیل شده است، و اغلب گروههای بزرگی را در اینجا میبینید که برای عکسهای خانوادگی عکس میگیرند!
پارک ملی دیدنی خاراگائولی در گرجستان
منجی
منجی شبیه به تسکالتوبو و چیاتورا، یک پناهگاه سلامتی بسیار کوچکتر و کمتر شناخته شده با چندین آسایشگاه نئوکلاسیک است که بر فراز چشمههای معدنی طبیعی ساخته شدهاند. البته منجی بر خلاف تسکالتوبو کاملا رها شده و میتوان گفت که هیچ گردشگر دیگری را در اینجا نخواهید دید. حداقل دو آسایشگاه درمانی در اینجا وجود داشت که هر دوی آنها به طور کامل ویران شدهاند. شما میتوانید چشمگیرترین آسایشگاه به سبک رومی در مجاورت مسیرهای راه آهن را در اینجا پیدا کنید که بسیار دیدنی است.
دره پانکیسی
چندین روستای کوچک در پانکیسی وجود دارد که در امتداد دره رودخانهای سرسبز بین تلاوی و توشتی قرار گرفتهاند. خانوادههایی که در اینجا زندگی میکنند کیستها هستند، قومی که اجدادشان ۲۰۰ سال پیش از چچن به گرجستان مهاجرت کردند. فرصتی برای یادگیری زبان، سنت ها و غذاهای کیستی، این منطقه را به یکی از جالبترین مناطق گرجستان برای بازدید تبدیل کرده است که متاسفانه از دید توریستهای گرجستان به دور مانده است. همچنین خانههای متعددی در پانکیسی وجود دارد که توسط زنان محلی اداره میشوند که مهمانخانه نازی یکی از قدیمیترین و با سابقهترین خانهها است. در اینجا جاذبههای مختلفی مثل مساجد، صنایع دستی سنتی از جمله نمد، موزه فولکلور کوچک، و برجهای دیده بانی بالای تپه و ویرانههای کلیسا برای کاوش وجود دارد. سعی کنید در روز جمعه از آنجا بازدید کنید تا بتوانید در محفل ذکر زنان شرکت کنید، یک مراسم صوفیانه جذاب که هفتهای یک بار در مسجد قدیم در دویسی برگزار میشود. مسیرهای پیادهروی تازه مشخصشدهای در تپهها وجود دارد، در حالی که دوچرخهسواری مسیر خاکی، پیادهروی با اسب و پیادهرویهای فرهنگی با راهنما در روستا همگی میتوانند از طریق اقامتگاه شما سازماندهی شوند.
نظرات کاربران