آرامگاه شجریان در مشهد مقدس
جاذبههای گردشگری مشهداو ۸۰ سال در این سرزمین زندگی کرد و یادگارهایی به جا گذاشت که کمتر کسی در ایران را پیدا خواهید کرد، که حداقل گوشهای از آن را به گوش نشنیده باشد. محمدرضا شجریان تنها یک خواننده قهار نبود، استادی چیرهدست در آوازهای ایرانی، معلمی پرکار برای شاگردان بسیار، پدری دلسوز برای دو فرزند هنرمندش و البته قاری قرآنی مثال زدنی بود، کسی که جای خالیاش با هیچ چیز دیگری پر نخواهد شد.
آرامگاه شجریان در مشهد مقدس
استاد محمدرضا شجریان وصیت کرده بود تا او را در کنار آرامگاه فردوسی در مشهد -شاعر حماسه سرای ایرانی- به خاک سپرده شود. به همین دلیل پیکر او را بعد از مراسمی در تهران به مشهد منتقل کردند و اگر چه قرار بود ابتدا وی در کنار مهدی اخوان ثالث دفن شود، ما در نهایت آرامگاه او در کنار موزه فردوسی تعیین شد.
در چند روز اول محل دفن برای مدتی بسته خواهد ماند تا اقدامات تکمیلی برای نصب سنگ و کارهای دیگر انجام شود و سپس از آن به بعد، میتوان برای بازدید آرامگاه محمدرضا شجریان به مشهد سفر کرد.
مجموعه آرامگاه فردوسی
حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر حماسی سرای ایرانی، یکی از بزرگان تاریخ ایران است و آرامگاه او در طوس، یکی از مهمترین اماکن تاریخی در کشورمان محسوب میشود. این آرامگاه که در ۲۸ کیلومتری غرب روستای پاژ واقع شده، بارها ویران و دوباره از نو ساخته شد تا این که بنای کنونی به وجود آمد.
مجموعهی آرامگاه فردوسی تنها شامل آرامگاه این شاعر پارسی زبان نبوده و به جز چند ساختمان اداری، در ۶ هکتار زمین آن تندیسی از وی، کتابخانه، موزه و آرامگاه مهدی اخوان ثالث نیز واقع شده است که مسافران تور مشهد میتوانند از آن بازدید به عمل آورند. در این بنا نقش برجستههایی زیبا، کاشیکاریهای دیدنی و کتیبهای سنگی از شاهنامه میبینید که همگی به عنوان یک اثر ملی به ثبت رسیدهاند.
گردشی یک روزه جذاب در تور مشهد
مختصری از زندگی استاد محمدرضا شجریان
محمدرضا شجریان ۸۰ سال پیش در سال ۱۳۱۹ در مشهد به دنیا آمد. پدر او که قاری قرآن بود، با توجه به صدای زیبایی که وی در کودکی داشت، به او قرائت قرآن را آموخت و او نیز در این راه صدای خود را پرورش داد تا این که صدای تلاوت قرآن او در سال ۱۳۳۱ از رادیو خراسان پخش شد و این اولین اجرای حرفهای او نام گرفت.
شجریان در سالهای بعد به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تدریس مشغول شد و از طرفی ساز سنتور را یاد میگرفت. علاقه او به آواز در نهایت باعث شد که در سال ۱۳۳۷ در رادیو خراسان به خواندن آواز مشغول شد و در نهایت استاد داوود پیرنیا او را برای اجرا در برنامهی معروف گلها به تهران دعوت کرد که در نهایت بیش از یکصد اجرا در این برنامه از او به یادگار مانده است.
موفقیتهای استاد محمد رضا شجریان در آواز هر روز فزونی مییافت، اما او که اهل آموختن بود به این اکتفا نکرد و در کلاسهای استاد ابراهیم بوذری برای یاد گرفتن خوش نویسی شرکت کرد. سپس استاد حسن میرخانی را برای ادامهی این کار انتخاب کرد و در نهایت سال 1349 به درجه ممتاز در خوشنویسی نائل شد.
جالب این جاست که شجریان تا سال ۱۳۵۰ با اسم مستعار ساوش بیدکانی به کار در رادیو میپرداخت، اما از آن سال به بعد از نام خود استفاده کرد و در راه آموختن، نزد استاتیدی همچون عبدلااله، کلیه ردیفهای موسیقی و شیوههای تصنیف خوانی را فرا گرفت. تدریس در دانشگاه، آلبومهای متعدد و موفقیتهای پی در پی برنامهی گلها از شجریان استادی بزرگ ساخته بود تا این که در سال ۱۳۵۷ از رادیو کناره گیری کرد و در شرکت دل آواز که خود ساخته بود، مسئولیت بیشتری گرفت. در این همین حین او در سال ۱۳۵۶ در مسابقهی تلاوت قرآن کشور نیز شرکت کرد و مقام اول را کسب کرد.
اوایل انقلاب چندین اثر ماندگار از او به ثبت رسید و آلبومهای موفق دیگری نیز منتشر کرد ه هر کدام از دیگری بیشتر نظر مردم را جلب میکند. همکاریهای او با هنرمندان دیگر همچون حسین علیزاده، محمدرضا لطفی و ...، او را هر چه بیشتر در دل مردم جا انداخت.
استاد شجریان در سال ۱۳۷۸ جایزه مهم و ارزشمند پیکاسو را از طرف سازمان یونسکو دریافت کرد و در تمامی سالهای زندگیاش به اجرای زنده در کنسرتهای مختلف در ایران و نقاط مختلف دنیا پرداخت. جوایز متعددی در این سالها به نام به ثبت رسید که از جمله آنها میتوان به نامزدی جایزه گرمی، نشان موتزارت و جوایز بیپایان داخلی اشاره کرد.
نظرات کاربران