گردشی در قلعه‌های زیبای ارمنستان

جاذبه‌های گردشگری ارمنستان
گردشی در قلعه‌های زیبای ارمنستان

قلعه‌ها و دژها در ارمنستان به عنوان سازه‌های دفاعی برای محافظت از مردم در برابر حملات دشمن ساخته شده‌اند. آن‌ها عمدتا بر روی لبه‌های صخره‌های تیز یا روی تپه‌ها ساخته می‌شدند تا برای حمله به سختی قابل دسترسی باشند. امروزه قلعه‌ها و دژهای متعدد بخش جدا نشدنی بزرگ تاریخ و فرهنگ ارمنستان هستند. گردشگران و مسافران به ویژه توسط سازه‌هایی که بر روی صخره‌های غیر قابل دسترس و غیرقابل نفوذ ساخته شده‌اند جذب می‌شوند. از آنجایی که ارمنستان بیش از ۷۰۰ سال از آزادی و دولت برخوردار نبودند بیشتر قلعه‌ها و دژها بعد از این از دست ترک‌ها خارج شدند به ویرانه تبدیل شدند. بنابراین امروزه خرابه‌های بسیاری از قلعه‌ها و دژهای قرون وسطایی در قلمرو ارمنستان مدرن وجود دارد که می‌توانید در تور ارمنستان از آن‌ها دیدن کنید.

 

قلعه اربونی

شهر قلعه اربونی در سال ۷۸۲ قبل از میلاد توسط آرگیشتی اول، پادشاه پادشاهی اورارتو ساخته شد. نام ایروان از نظر ریشه‌شناسی برگرفته از نام اربونی است و تاریخ تأسیس پایتخت امروزی را تاریخ ساخت قلعه اربونی می‌دانند. در آن زمان، قلعه اربونی به عنوان یک هدف اصلی نظامی و استراتژیک پادشاهی اورارتو و یک پایگاه نظامی قدرتمند برای تقویت موقعیت کشور در مرز شمالی به منظور جلوگیری از خطر تهاجم قبایل دشمن بود. از سوی دیگر اربونی دومین مرکز بزرگ اقتصادی، سیاسی و فرهنگی پادشاهی اورارتو پس از استان وان بود. پس از سقوط پادشاهی اورارتو، قلعه اربونی اهمیت خود را از دست نداد و به یکی از مراکز اداری ارتفاعات ارمنستان تبدیل شد و به تصرف امپراتوری هخامنشی درآمد. با وجود حملات متعدد مهاجمان خارجی، شهر اربونی هرگز به طور کامل ویران نشده و تا به امروز باقی مانده و خود را به عنوان تجسم گذشته ایروان به جهانیان نشان می‌دهد.

 

آشنایی با راه‌های سفر به ارمنستان

قلعه اختالا

یکی از باشکوه‌ترین قلعه‌های ارمنستان آختلا است. این قلعه در فلاتی در تنگه رودخانه دبد در استان لری قرار دارد. دژ آختلا یا پطغاونک در قرن دهم میلادی ساخته شده و مرکز سلسله کوریکیان بوده است. مجموعه صومعه، بزرگ‌ترین صومعه کلسدونیت با سه کلیسا، یک برج ناقوس و ساختمان‌های دیگر در پشت دیوارهای بلند مستحکم پنهان شده است. آن‌ها می‌گویند که صلیب مقدسی که عیسی مسیح با آن تعمید داده شد برای مدت طولانی در صومعه نگهداری می‌شد. معبد اصلی مجموعه صومعه، معبد مریم مقدس، در قرن سیزدهم ساخته شده است. این صومعه مرکز فرهنگی ارمنستان شمالی بود و قلعه مرکز دفاعی پادشاهی بود که تنگه و اطراف آن را کنترل می‌کرد. قلمرو قلعه نه تنها به خاطر مجموعه صومعه و دیوارهای قلعه بلکه به دلیل استخراج فلزات غیرآهنی و نقره نیز شناخته شده است. اختالا متعلق به فرانسوی‌ها بوده و مجسمه آزادی اهدایی فرانسوی‌ها از مس اختلا ساخته شده است.

قلعه متسامور

شهر-قلعه باستانی متسامور بر روی تپه ای آتشفشانی، در دره آرارات، نرسیده به روستای تارونیک، در ساحل رودخانه متسامور، در ۳۵ کیلومتری ایروان واقع شده است. در خلال کاوش‌های سال ۱۹۶۵، خرابه‌هایی از دوره‌های مختلف که قدمت آن‌ها به عصر مفرغ برمی‌گردد و به قرون وسطی ختم می‌شود، در این مناطق پیدا شد. یافته‌ها حاکی از آن است که از دوران پیش از تاریخ این قلمرو مسکونی بوده و به طور فعال در حال توسعه بوده و تا قرن هفدهم شهری پر رونق باقی ماند. امروزه در قلمرو متسامور یک موزه تاریخی - باستان شناسی وجود دارد که بیش از ۲۲۰۰۰ یافته در آن به نمایش گذاشته شده است. هر طبقه به دوران خاصی اختصاص دارد و یافته‌ها درباره زندگی متسامور در هر دوره به ما اطلاعاتی می‌دهد. در میان تمام آثار کشف شده، مقیاس قورباغه عقیق پادشاه بابل، اولام بوراریاشی (قرن ۱۶ قبل از میلاد) گرانبهاترین است. حفاری ها تا به امروز ادامه دارد و هیچ کس نمی داند چه چیز دیگری در متسامور پنهان شده است.

 

اقامت در ۷ هتل نزدیک به میدان آزادی ایروان

قلعه لچاشن

لچاشن یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های ارمنستان است. روستای مدرن لچاشن در ساحل شمال غربی دریاچه سوان و در حاشیه رشته کوه گغما واقع شده است. برای چندین دهه، در طول کاوش‌های باستان شناسی، سکونتگاه‌های ماقبل تاریخ، یک قلعه سیکلوپ، گورهای باستانی و سنگ قبرهایی که قدمت آن‌ها به هزاره ۱ تا ۳ قبل از میلاد باز می‌گردد، در اینجا کشف شدند. لچاشن همچنین به دلیل تدفین‌های باستانی عصر برنز که در ۳ کیلومتری جنوب غربی روستا در دهه ۱۹۵۰ و در نتیجه کاهش سطح دریاچه سوان یافت شد، به رسمیت شناخته شد. گورستان باستانی مساحت بسیار زیادی به وسعت ۸ هکتار را به تصرف خود درآورده و شامل ویرانه‌های حدود ۸۰۰ مقبره (سنگ قبرها و دخمه‌ها) است. در حین کاوش‌ها، دانشمندان کوره ذوب مس را در آغاز هزاره سوم قبل از میلاد کشف کردند که به کمک آن محصولات برنج، مس و قلع ریخته‌گری می‌شد. در لچاشن بیش از ۲۵ نوع مجسمه برنز با ارزش به شکل گاو نر، شاخ، شیر، پرندگان و همچنین جواهراتی از قلع خالص یافت شد.

قلعه سیاه در گیومری

شهر زیبای گیومری، دومین شهر بزرگ و مهم ارمنستان پس از پایتخت، به دلیل میراث غنی تاریخی و فرهنگی، معماری اصیل ارمنی و رنگ آن متمایز است. قلعه سیاه یا به زبان ارمنیSev Berd یکی از مشهورترین بناهای تاریخی شهر و از نشانه‌های منحصر به فرد گیومری است. امروزه قلعه سیاه در فهرست آثار تاریخی و فرهنگی با اهمیت ملی قرار دارد. این قلعه در چند سال گذشته بازسازی شده و بخشی از آن به یک صحنه بزرگ تبدیل شده است که در آن رویدادها، انجمن‌ها و کنسرت‌های مختلف برگزار می‌شود. در ورودی قلعه بلافاصله این آمفی تئاتر عظیم را خواهید دید. با قدم زدن در قلعه، روح دوران باستان را به وضوح احساس می‌کنید که توسط سنگ‌های سیاه قلعه، مشعل‌های روی دیوارها، و چاه باستانی به عمق ۳۰ متر منتقل می‌شود. باستان شناسان ادعا می‌کنند که کل دره، از برج تا انتهای قلعه، یک بنای باستانی باشکوه است که عمدتا از گورها و سنگ قبرهای باستانی تشکیل شده است.

قلعه هالیدزور

قلعه هالیدزور بر روی تپه کوچکی در ساحل رودخانه وخچی در نزدیکی شهر کاپان در منطقه سیونیک قرار دارد. هالیدزور در قرن هفدهم ساخته شد و به عنوان قلعه خانوادگی سلسله ملیک پارسادانیان خدمت می‌کرد. این قلعه دارای دیوارهای دفاعی قدرتمند با برج ها بود که به دلیل وجود دیوارهای حفاظتی و موقعیت غیرقابل دسترس، نقش دفاعی مهمی برای منطقه سیونیک ایفا کرد. در قلمرو قلعه، ویرانه‌های کلیسای سنت استواتساتسین وجود دارد که زمانی صومعه زنانه فعالی بوده است. در طول جنبش به رهبری دیوید بک، راهبه‌ها نیز در نبردها شرکت کردند. دیوید بیک که در یکی از نبردها جان باخت، در قبرستان صومعه قلعه هالیدزور به خاک سپرده شد.

 

خیابان‌گردی، بهترین تفریح در ایروان

قلعه مایرابرد

قلعه مایرابرد که همچنین به قلعه اسکران نیز معروف است در روستای اسکران در آرتساخ واقع شده است. این بنا توسط خان پناهالی در قرن هجدهم ساخته شد. دیوارهای شرقی قلعه دروازه خانات قره باغ بوده و از نزدیکی‌های شهر شوشی محافظت می‌کرد. شما می‌توانید از طریق بزرگراه استپاانکرت - اسکران که در هر دو ساحل رودخانه ترتو کشیده شده به قلعه برسید. در سال ۲۰۰۲، این بنای تاریخی مرمت شد و اکنون در وضعیت عالی قرار دارد.

قلعه سمبتابرد

قلعه سمباتابرد در منطقه وایوتس دزور در نزدیکی روستای آرتابوینکا قرار دارد و یکی از بزرگ‌ترین قلعه‌های قرون وسطایی منطقه به حساب می‌آید. تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست، اما شواهدی وجود دارد که در طول نبرد آوارایر بین ارامنه و ایرانیان در قرن پنجم، قلعه از قبل وجود داشته است. از نظر دفاعی، قلعه در موقعیت ایده آلی قرار دارد، از همه طرف توسط یک دره عمیق احاطه شده است. علاوه بر این، قلعه توسط دیوارهای قدرتمند محافظت می‌شود. در سال ۲۰۰۷، قلعه بازسازی شد و اکنون می‌توانید قلعه را به شکل اصلی خود ببینید. این قلعه دو ورودی داشت، دروازه‌ها از سنگ بازالت ساخته شده بود، و پارتیشن قلعه را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می‌کرد.

قلعه پروشابرد

قلعه پروشابرد یا بلورابرد در منطقه وایوتس دزور قرار دارد. این قلعه در قرن سیزدهم توسط دوک پروش ساخته شد و مردم محلی به افتخار وی قلعه را پروشابرد نامیدند. این اقامتگاه در بالای کوه ساخته شده و مساحتی بالغ بر ۱.۵ هکتار را اشغال کرده است. یک قلعه غیرقابل دسترس دارای دیوارهای بازالتی قدرتمند و سیستم زهکشی بود و لوله‌های آبرسانی مستحکم آن تا به امروز حفظ شده‌اند. این قلعه که زمانی بسیار با شکوه بود امروزه به ویرانه تبدیل شده و از آن فقط خرابه‌هایی باقی مانده است.

 

طبیعت‌گردی در وانادزور ارمنستان

قلعه آمبرد

در دامنه جنوبی کوه آراگاتس در ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا، قلعه آمبرد قرار گرفته است. این قلعه در موقعیت استراتژیکی مهمی قرار گرفته است. کوه آراگاتس بلندترین قله کوه در ارمنستان مدرن است. از این رو نام آن به معنای "قلعه شناور در ابرها" است. این قلعه در تقاطع رودخانه‌های ارکاشن و آمبرد بر روی دماغه ساخته شده و از سه طرف توسط تنگه‌های عمیق احاطه شده است. بنا به گفته مورخان، قلعه آمبرد از قرن هفتم تا دهم میلادی ساخته شده است. خود قلعه و بخشی از دیوارهای قلعه در قرن هفتم و در زمان سلطنت خاندان شاهزاده کامساراکان ساخته شده و بعدها در قرن دهم، قلعه آمبرد متعلق به یکی از تأثیرگذارترین خاندان‌های شاهزاده پهلوانی بود. این قلعه به عنوان اقامتگاه تابستانی شاهزادگان ارمنی مورد استفاده قرار می‌گرفته. بنای کلیسای مریم مقدس (استواتساتسین) در سال ۱۰۲۶ به گواه کتیبه سردر، مربوط به آغاز سلطنت خاندان شاهزاده پهلوانی است. در دیوار کلیسا یک خاچکار باستانی (سنگ صلیب) وجود دارد که قدمت آن به قرن ۹-۸ می رسد. فرم محدود او نشان می‌دهد که این یکی از اولین نمونه‌های این هنر است.

۱۶ بهمن ۱۴۰۰

نظرات کاربران