راهنمای گردشگری روسیه

روســـیه


فدراسیون روسیه پهناورترین کشور جهان است که در شمال اوراسیا قرار دارد . این کشور در آسیای شمالی و اروپای خاوری واقع است و با اقیانوس آرام شمالی و اقیانوس منجمد شمالی و نیز با دریای خزر، دریای سیاه و دریای بالتیک مرز آبی دارد . روسیه با 14 کشور آسیایی و اروپایی مرز زمینی دارد و با کشورهای پیرامون دریای برینگ ، دریای ژاپن ، دریای خزر ، دریای سیاه و دریای بالتیک ارتباط دریایی دارد .روسیه با کشورهای آذربایجان ، قزاقستان ، بلاروس ، اوکراین ، فنلاند ، نروژ ، استونی ، لتونی ، چین ، کره شمالی ، مغولستان و لهستان همسایه می باشد .
پایتخت این کشور مسکو بوده و شهرهای سن پطرزبورگ و آدری خان شهرهای مهم آن و از مراکز مهم پر جاذبه و توریستی بشمار می آیند .

زبان رسمی روسیه ، زبان روسی است ولی 27 زبان رسمی دیگر نیز در جمهوری ها و من اطق خورگردان این کشور وجود دارد . روسیه 21 جمهوری خود گردان دارد که بیشتر در جنوب باختر کشور ( قفقاز شمالی ) قرار دارند ، که برخی از آنها مانند داغستان ، تا حدود 200 سال پیش جزئی از ایران بوده اند . روسیه فرهنگ پرباری دارد و نویسندگان معروفی مانند تولستوی و داستایوفسکی روسی بوده اند .

مســـکــــــو
کلیسای جامع سن باسیل واقع در میدان سرخ بی شک بنایی بی همتاست . هشت کلیسا با گنبدهای افسانه ای و رنگارنگ ، دور تا دور کلیسای چادری شکل مرکزی حلقه زده اند . در سال 1552 همزمان با پیروزی نیروهای روسیه به فرماندهی ایوان مخوف بر تاتارها در جبهخ شرقی ، ساخت ایم کلیسا به انفتخار این پیروزی آغاز شد . کلیسای سن باسیل بروی بلندی ساخته شده است تا از هر سو در دید باشد.
موزه جنگ مسکو یکی از زیباترین موزه های مسکو می باشد که در سال 1993 ساخته شده و در پارکی بزرگی به نام پارک پابدو ( پیروزی ) واقع شده است . این کوزه از دو بخش تشکیل شده است . بخشی در داخل ساختمان زیبایی که به شکل نیم دایره ساخته شده ، قرار دارد و بخش دیگر در داخل فضای آزاد می باشد .
بخشی از تسلیحات نظامی به همراه تصاویری اط صحنه های جنگ ، اسامی سرداران و مبارزان در داخل ساختمان و ادوات نظامی بزرگ مانند تانک ها ، توپ ها و هواپیماهای جنگی در فضای آزاد مستقر شده است . همه روزه جهانگردان و علاقمندان بسیاری از این موزه بازدید می کنند .
نگارخانه دولتی ترتیاکوف واقع در شهر مسکو ، پایتخت روسیه ، مهمترین گنجینه هنرهای ظریفه روسی است . پاول ترتیاکف از سال 1856 گردآوری تابلوهای نکارگردان روس را آغاز کرد . این کار او به پدید آمدن گنجینه هنرهای ملی انجامید . طی نزدیک به یکصد و پنجاه سالی که از بنیاد این موزه می گذرد ، بیش از 130 هزار تابلوی نقاشی ، پیکر و شمایل کارنقاشان نامی و هنرمند روس در سده های 11 تا 20 در آن گرد آمده است . علاقمندان برای بازدید کامل باید از 52 تالار موزه که هر یک به دوره زمانی ویژه ای تعلق دارد عبور کنند و صد ا لبته اگر نقشه موزه در دست شما نباشد حتماً گم خواهید شد و بخش زیادی از دیدنی های موزه را از دست خواهید داد .
کارهای نقاشانی مانند " ونتسیانف " ، " تراپینین " ، " فدوتف " و بسیاری آثار دیگر که در این گنجینه وجود دارد از بهترین آثا رهنر واقع گرایانه جهان به شمار می روند .
آثار با عظمت " رپین " ، " آیوازفسکی " و " شیشکین " نیز از جمله ذخایر این محل است .
از دیگر جاهای دیدنی مسکو می توان تئاتر بالشویی ، کاخ کرملین ، دانشگاه مسکو استیت ، Red Square، Cathedral of Christ the Saviour و St.Basils Cathedralرا نام برد .

مراکز خرید مسکو
Tsum، Gum Departement Store، Okhotny Ryad، Crocus City، Perekriostok، Doroqomilovsky Market، Tverskaya Street.

سنت پترزبورگ
شهر سنت پترزبورگ ( لنینگراد سابق ) امروزه یکی از مهمترین شهرهای فرهنگی ، علمی و صنعتی روسیه بشمار می رود .

کـــــاخ ها
یکی از لقب های متعدد سنت پترزبورگ ، ( شهر کاخ ها ) است . یکی از نخستین کاخ هایی که در سنت پترزبورگ ساخته شده است ، قصر تابستانی است که به دست پطراول و بین سال های 1710 تا 1714 در باغ هایی تابستانی ساخته شده است .
اما بی شک باشکوه ترین و زیباترین قصر روسیه ، قصر تابستانی است که به سبک باروک و بین سالهای 1754 و 1762 ساخته شده است . این عمارت عظیم با تزئینات و مبلمان داخلی باشکوه و تجملاتی خود ، اکنون میزبان موزه آرمیتاژ است .
بارتولومه رسترلی ، آرشیتکت سازنده ی قصر زمستانی ، همچنین چندین عمارت و اقامت گاه اشرافی دیگر نیز در شهر سنت پترزبورگ بناکرده است که جملگی از دیدنی های این شهر محسوب می شوند . از جمله ی این آثار می توان به قصر استروگانف که بین سالهای 1752 و 1754 ساخته شده ( این قصر اکنون میزبان یک موزه ی مجسمه های مومی است .) و نیز قصر ورنتسف اشاره کرد که بین سالهای 1749 و 1757 ساخته شده و اکنون به یک مدرسه نظامی تبدیل شده است .
سنت پترزبورگ همچنین صاحب قصرهای بیشماری به سبک معماری نئوکلاسیک است که میتوان به کاخ سن میشل ، قصر پرنس پوتمکین و قصر یوسوپف اشاره نمود .

کلیسـاهـا
بزرگترین کلیسای شهر سنت پترزبورگ ، کلیسای جامع سن ایزاک است که بین سالهای 1818 و 1858 میلای ساخته شده است و امروزه یکی از بزرگترین بناهای گنبدی شکل جهان محسوب می شود . ساخت این کلیسا که بیش از 40 سل بطول انجامیده ، زیر نظر آرشیتکت مشهور ، آگوست دومانفرد صورت گرفته است .
کلیسای جامع کازان ، دیگر کلیسای بزرگ شهر تاریخی سنت پترزبورگ است که در بلوار نوسکی ، مشهورترین خیابان سنت پترزبورگ ، واقع شده است و بر اساس الگوی کلیسای سن پیتر ( پطرس مقدس ) در واتیکان ساخته شده است .
کلیسای پطر و پل که مدتها نماد شهر سنت پترزبورگ بود ، آرامگاه پطر کبیر و دیگر امپراتورهای روسیه در آن قرار دارد . اغلب این کلیساها اکنون بشکل موزه درآمده اند .
سنت پترزبورگ همچنین بزرگترین مرکز تاریخی خاورشناسی روسیه بشمار می رود .

مـراکـز خــرید
Bolshoi Gostiny Dvor، Leningrad House of Trade، Tyrone Square Mall، Narvsky Department Store، Passage Trading House ، Svetlanovsky Department Store ،

جاذبه های گردشگری کشور

کرملین

کرملین نه فقط نماد مسکو، بلکه نماد روسیه است. این‌جا شاهدِ وحشت‌افکنیِ ایوان مخوف، حمله‌ی ناپلئون، دیکتاتوریِ پرولتاریای لنین، استبداد استالینی، اصلاحات گورباچف و اعلام موجودیتِ روسیه‌ی جدید بوده است. بنابراین، هرجور شده کرملین را در برنامه‌ی خودتان جا بدهید.
زمینِ مثلث‌شکل کرملین در ساحل شمالیِ رود مسکو قرار گرفته است و احتمالا اولین ساختمان کرملین ر ا در قرن یازدهم ساخته‌اند. حالا دیوارهایی به ارتفاع ۲۵/۲ متر دورتادور کرملین را گرفته‌اند و میدان سرخ را هم بیرونِ دیوار شرقی کرملین می‌شود دید. منطقه‌ی سوفیسکایا در آن سوی رود مسکو بهترین چشم‌انداز را به کرملین دارد.
واژه‌ی کرملین به معنای استحکاماتِ شهر است. اولین دیواری که در سال ۱۱۵۰ دور مسکو کشیدند، دیواری چوبی و کم‌ارتفاع بود. اما با افزایش نفوذِ شاهزاده‌های مسکو، این شهر هم مهم‌تر شد و در سال ۱۳۶۰ میلادی، دیوارهایی از سنگ آهک برایش ساختند که به «کرملینِ سنگ سفید» مشهور شدند. در قرن پانزدهم، سنگ‌تراشانی که ایوان مخوف از ایتالیا آورده بود ۳ کلیسای جامع و برج‌ها و دیوار‌های جدیدی برای کرملین ساختند که بیشتر آن‌ها هنوز هم سرپا هستند.
وقتی ناپلئون مسکو را اشغال کرد، قبل از عقب‌نشینی در سال ۱۸۱۲، بخش‌هایی از کرملین را ویران کرد و این مجموعه در اکتبر ۱۹۱۷ هم از یورشِ انقلابی‌های بلشویک در امان نماند. استالین هم در سال ۱۹۳۵ دستور داد که مجسمه‌های عقاب‌های دوسرِ نماد امپراتوریِ تزارها را از دیوارهای پنج برج بلندِ کرملین بردارند و ستاره‌های شیشه‌ای سرخ را به جایشان بگذارند که تا امروز هم روی دیوارها مانده‌اند. حکومت کمونیستی شوروی تا سال ۱۹۵۵ درهای کرملین را به روی مردم بسته بود، اما از آن به بعد بازدید از کرملین کم‌کم آزاد شد.
قبل از وارد شدن به کرملین باید کیف و وسایلتان را به دفتر اماناتِ پایینِ برج کوتافیا، نزدیکِ گیشه‌ی اصلیِ فروش بلیت، بسپارید. با بلیتی که از این گیشه می‌خرید می‌توانید از همه‌ی ساختمان‌های مجموعه، جز اسلحه‌خانه و نمایشگاه صندوق الماس، دیدن کنید. البته بهتر است که بلیتِ ورودی اسلحه‌خانه را هم از همین گیشه بخرید، تا گرفتارِ یک صف دیگر نشوید. البته یک ورودی هم پایین برج جنوبیِ بُرُویتسکایا هست که آن‌هایی که می‌خواهند مستقیم سراغ اسلحه‌خانه یا نمایشگاه صندوق الماس بروند، آن ورودی را ترجیح می‌دهند. یادتان باشد که ورود به بعضی محوطه‌ها ممنوع است و با شلوارک هم نمی‌توانید وارد کرملین شوید. دیدن ساختمان‌ها و اسلحه‌خانه‌ی کرملین تقریبا نصف روز زمان می‌برد و اگر بخواهید به صندوق الماس و دیگر نمایشگاه‌های ویژه هم سری بزنید، طبیعتا این زمان طولانی‌تر می‌شود.
کنار همان برجِ کوتافیا، تورهای راهنمای متعددی را پیدا می‌کنید که با هزینه‌ی ۳۰۰ تا ۶۰۰ روبل در ساعت شما را در کرملین می‌گردانند و البته کیفیت کارشان هم متفاوت است.

ساختمان‌های شمالی و غربیِ کرملین

برج کوفتایا، تنها بازمانده‌ی برج‌پل‌های این بخش از کرملین، ورودی اصلیِ مجموعه است. اگر از این برج وارد کرملین شوید و کنار دیوار قدم بزنید، به برج دروازه‌ی تثلیث می‌رسید و در سمت راست این برج هم کاخِ قرن هفدهمیِ پُتِشنی را می‌بینید که محل زندگی استالین بوده است. کمی که به سمت شرق بروید، کاخِ پر زرق و برق دولتیِ کرملین را می‌بینید که در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۱ آن را ساختند تا محل کنگره‌ی حزب کمونیست باشد، اما حالا به یک تالار باله تبدیلش کرده‌اند. در شمال هم زرادخانه‌ی قرن هجدهمی مجموعه و ۸۰۰ توپِ جامانده ازحمله‌ی ناپلئون را خواهید دید. در شرق زرادخانه، ساختمان زردرنگی قرار دارد که قبلا ساختمان سنا بود و حالا دفاتر کار رئیس‌جمهور روسیه را در خود جای داده است. کنار این ساختمان هم می‌توانید ساختمانِ شوروی برتر را پیدا کنید که عمرش به دهه‌ی ۱۹۳۰ می‌رسد.

کاخ اسقف

کاخ اسقف را در اواسط قرن هفدهم ساخته‌اند و مهم‌ترین بخش آن تالار صلیبی است که مهمانی‌های تزار را آن‌جا برگزار می‌کرده‌اند. این کاخ به کلیسای پنج قبه‌ی دوازده حواری هم راه دارد و اغلب نمایشگاه‌های ویژه‌ای هم در آن برپاست که البته برای بازدید از آن‌ها باید جداگانه بلیت بخرید.

کلیسای جامع صعود مریم

در قلب کرملین، میدان سُبُرنایا یا کلیسا قرار دارد که دورتادورش را ساختمان‌هایی خیره‌کننده گرفته‌اند. کلیسای صعود مریم در ضلع شمالی این میدان است. این کلیسا را که پنج گنبد طلایی دارد بین سال‌های ۱۴۷۵ تا ۱۴۷۹ ساخته‌اند و محل دفن بسیاری از رهبران کلیسای ارتدوکس روسیه است.

برج ناقوس ایوان مخوف
این برج با دو گنبد طلاییش در ضلع شرقیِ میدان سبرنایای کرملین قرار گرفته و بلندترین سازه‌ی کرملین است که از ۳۰ کیلومتری هم دیده می‌شود. این برج را معماری ایتالیایی در دوران ایوان مخوف ساخته است و در طبقه‌ی پایین آن هم مجموعه‌هایی از آثار هنری مرتبط با کرملین را نمایش می‌دهند که البته برای دیدن این مجموعه‌ها باید بلیت بخرید.

ناقوس تزار

کنار برج ناقوس ایوان مخوف، ناقوس تزار را می‌بینید که بزرگ‌ترین ناقوس جهان است و ۲۰۲ تن وزن دارد که البته به صدا در نمی‌آید.

کلیسای فرشته‌ی مقرّب

این کلیسا در گوشه‌ی جنوب شرقیِ میدان سبرنایای کرملین قرار گرفته است و قرن‌ها محل تاج‌گذاری، ازدواج و تدفین تزارها بوده است. همه‌ی حاکمان مسکو را در سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۶۹۰ این‌جا دفن کرده‌اند، اما ساختمان کلیسا را بین سال‌های ۱۵۰۵ تا ۱۵۰۸ ساخته‌اند.

اسلحه‌خانه

اسلحه‌خانه در گوشه‌ی جنوب غربیِ کرملین قرار گرفته و گنجینه‌های سران حکومت و کلیسای روسیه را در خود جای داده است. در اتاق شماره‌ی ۷، می‌توانید تخت پادشاهی پتر کبیر و ایوان پنجم و تاج ۸۰۰ الماسه‌ی تزار الکسی را هم ببینید.

نمایشگاه صندوق الماس

اگر جواهراتِ گنجینه‌های اسلحه‌خانه اشتهایتان را برای دیدن الماس فرو ننشاند، می‌توانید سری به نمایشگاه صندوق الماس بزنید که در همان ساختمانِ اسلحه‌خانه قرار گرفته است و پر است از جواهرات و سنگ‌هایی قیمتی که تزارها و امپراتریس‌های روسیه طی قرن‌ها جمع کرده‌اند، از جمله بزرگ‌ترین یاقوت کبودِ جهان.

 میدان سرخ

درست بیرونِ دیوار شمال شرقی کرملین، میدان سرخ، یا به قول روس‌ها کراسنایا پلوشچاد، را می‌بینید. در جنوب این میدان هم کلیسای جامع سنت باسیل را پیدا می‌کنید که مهم‌ترین نماد روسیه است. میدان سرخ در آغاز مرکزی برای تجارت بود و همیشه مراسم مهم مسکو را در آن برگزار می‌کرده‌اند. همین‌جا بود که ایوان مخوف در سال ۱۵۴۷ پیش چشم همه به گناهانش اعتراف کرد و بعدها بسیاری از دشمنانش را هم این‌جا اعدام کرد. حاکمان کمونیست شوروی هم رژه‌های نظامی عظیم ارتش را این‌جا برگزار می‌کردند.
عبور و مرور ماشین‌ها در میدان سرخ ممنوع است، البته به‌جز لیموزین‌هایی که گاه‌گاهی از دروازه‌ی کرملین می‌گذرند. این محوطه‌ی سنگ‌فرشِ ۴۰۰ در ۱۵۰ متر، کانون جغرافیاییِ تاریخ روسیه است و مخصوصا شب‌ها نظیر ندارد.

آرامگاه لنین

مقبره‌ی گرانیتِ لنین، رهبر سابق بلشویک‌ها، از آن جاهایی است که حتما باید ببینید. بین سال‌های ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱، استالین هم در این مقبره با لنین شریک بود، اما در سال ۱۹۶۱ بقایای بدنش را به نقطه‌ای پشت مقبره‌ی لنین منتقل کردند. قبل از این که در صف ورود به مقبره بایستید، دوربین و وسایلتان را به دفتر اماناتِ موزه‌ی تاریخ کشور بسپارید. بد نیست وقتی از جلوی جسد مومیایی‌شده‌ی لنین گذشتید، از آرامگاه بیرون بیایید و محل دفن استالین، برژنف و دیگر رهبران حزب کمونیست را هم ببینید.

کلیسای جامع سنت باسیل

هیچ عکسی از کلیسای جامع پُکرُوسکی یا همان کلیسای جامع سنت باسیل نمی‌تواند زیبایی مدهوش‌کننده‌ی رنگ‌ها و شکل‌های آن را نشان دهد. این نماد روسیه را بین سال‌های ۱۵۵۵ تا ۱۵۶۱ به شکرانه‌ی پیروزی ایوان مخوف بر تاتارها ساختند. می‌گویند وقتی کار ساخت این کلیسای خیره‌کننده به پایان رسید، ایوان چشم‌های معمارش را کور کرد تا دیگر نتواند اثری به این زیبایی بسازد. این کلیسای جامع در واقع ترکیبی است از ۹ کلیسای کوچک در کنار هم.

دیر و گورستانِ نُوُدِویچی

دیر نوُدِویچی را درسال ۱۵۲۴ ساختند، اما در دوره‌های مختلف نقش یکی از استحکامات دفاعی مسکو را هم بازی کرده است. سوفیا، خواهر ناتنی پترکبیر، در اواخر قرن هفدهم این دیر را بازسازی کرد و این‌جا خانه‌ی دوم او شد. وقتی هم که پترِ ۱۷ ساله خواهرش را از قدرت خلع کرد، این‌جا به اقامتگاه اجباری سوفیا تبدیل شد. بسیاری از شخصیت‌های ادبی و سیاسی برچسته‌ی روسیه هم در گورستان همین دیر دفن شده‌اند؛ کسانی مثل آنتون چخوف، نیکلای گوگول، ولادیمیر مایاکوسکی، نیکیتا خروشچف و بوریس یلتسین.

کلیسای جامع مسیح منجی

این کلیسا بلندترین کلیسای ارتدکس جهان است و آن را بین سال‌های ۱۸۳۹ تا ۱۸۸۳ به شکرانه‌ی پیروزی روسیه بر ناپلئون ساخته‌اند. استالین در سال ۱۹۳۱ دستور داد که این کلیسا را ویران کنند، چون می‌خواست کاخ عظیم و ۳۱۵ متریِ «شوراها» را به جای کلیسا بسازد و مجسمه‌ی ۱۰۰ متری لنین را هم نصب کند. اما طرح استالین، به دلیل مشکلات مهندسی و بافت زمین، هرگز عملی نشد. در عوض، این‌جا ۵۰ سال نقش بزرگ‌ترین استخر جهان را بازی می‌کرد. پس از فروپاشیِ شوروی، کلیسای جامع مسیح منجی را ظرف ۲ سال بازسازی کردند و ۸۵۰ سالگی مسکو را در آن جشن گرفتند.


پارک گورکی

پارک گورکی، یا همان پارکِ فرهنگ که هم فضای سبز دارد و هم سرگرمی‌های مدرن، بهترین جا برای فرار از هیاهوی مسکو است؛ پارکی در طولِ رود مسکو که رستوران‌ها و کافه‌های زیادی را هم در آن پیدا می‌کنید. این‌جا می‌توانید دوچرخه یا قایق کرایه کنید، سری به سینما‌‌تئاتر روباز پارک بزنید و از اینترنت وای‌فایِ رایگان هم استفاده کنید. زمستان‌ها هم در پیست پارک گورکی، مسابقه‌های پاتیناژ برگزار می‌کنند.

تئاتر بُلشوی

تئاتر بُلشوی هم از آن جاهایی است که حیف است در مسکو باشید و سراغش نروید. این‌جا بهترین اپراها و باله‌های روسیه و شاید جهان را اجرا می‌کنند و گذراندن یک شب در این تئاترِ تاریخی تجربه‌ای رمانتیک خواهد بود. یادتان باشد که بهتر است بلیتتان را از قبل بخرید و هیچ وقت هم سراغ بازار سیاهِ بلیت‌فروش‌های جلوی تئاتر نروید، چون ممکن است بلیت‌های نمایشی در سال گذشته را به شما قالب کنند.

نیژنی نووگورود

مجموعه‌ی کرملین
دیوارهای ستبر کرملین و یازده برجش را در قرن شانزدهم میلادی ساخته‌اند. این استحکامات را گاهی در معرض نمایش عمومی قرار می‌دهند و بیشتر ساختمان‌های کرملین حالا دفاتر دولتی هستند، اما کلیسای کوچک و قرن هفدهمیِ حضرت میکائیل (ساعت کار: ۹ صبح تا ۲ ظهر) هنوز هم کلیسایی فعال است. پشت کلیسا، جایی نزدیک یادبود قهرمانان جنگ جهانی دوم، مشعلی را می‌بینید که قرن‌هاست خاموش نشده است و در شمال شرقیِ مجموعه هم موزه‌ی دولتی هنرِ نیژِگُرُدسکی را پیدا می‌کنید که قدیم‌ترها خانه‌ی فرماندار شهر بوده است.

کلیساها و صومعه‌های شهر

چشم‌اندازِ نیژنی نووگورود پر است از گنبدهای پیازی‌شکل و مناره‌های طلایی کلیساهایی که تاریخ غنی شهر را به یاد می‌آورند. صومعه‌ی قرن سیزدهمیِ بشارت، بالای خیابان چِرینگُوسکایا، قدیمی‌ترین کلیسای شهر است، اما باز نیست؛ صومعه‌ی قرن هفدهمی پِچُرسکی هم که به ولگا مشرف است، همین‌طور.
اما در عوض می‌توانید به کلیسای قرن هفدهمیِ صعود مریم در خیابان ایلینسکایا بروید و معماری بی‌نظیرِ این کلیسای چوبی را ببینید. کلیسای سبک باروکِ استرگانف یا تولد عیسی در خیابان رُژدِستْوِنسْکایا هم سنگ‌تراشی‌های خیره‌کننده‌ای دارد.
در ساحل غربی رود اُکا، کلیسای باشکوه نِوسکی را در خیابان استرِلکا و کلیسای جامع بازار قدیمیِ منجی را هم در خیابان بِتانکورا پیدا می‌کنید که درست پشتِ یارمارگا، تالار نمایشگاهیِ زیبای شهر در میدان لنینا، قرار گرفته‌اند.

صومعه‌ی ماکارِف

روستای آرام ماکارِوو در ۶۰ کیلومتری شرق نیژنی نووگورود، در ساحل ولگا، قرار گرفته است و منظره‌ی دیوارهای سنگی و گنبدهای کلیساهای صومعه‌ی ماکارف در این روستا خیره‌کننده است. صومعه و روستا را در سال ۱۴۵۳ ساخته‌اند، اما صومعه در دوران حکومت کمونیستی تعطیل شده بود. حالا صومعه را بازسازی کرده‌اند و ۴ کلیسای فعال دارد، هرچند فقط ۲۰ راهبه در آن زندگی‌ می‌کنند. روستای کم‌جمعیت و خلوتِ صومعه پر است از خانه‌های چوبی دهقانی و البته یک موزه‌ هم در مدرسه‌اش دارد. اگر دوست دارید روستا و صومعه‌اش را ببینید، می‌توانید صبح با قایق از نیژنی نووگورود به روستا بیایید (۱۲۵ روبل، ۳ ساعت و نیم راه) و شب هم با همان قایق‌ها به شهر برگردید. البته بهتر است غذایتان را همراه بیاورید، چون رستورانی توی روستا نیست.

سوچی

قامتگاه تابستانی استالین

این ملک را بلشویک‌ها پس از انقلاب اکتبر از یک تاجر مصادره کردند و بعدتر، در دور‌ه‌ی استالین، این‌جا به اقامتگاه تابستانی او تبدیل شد. استالین خیلی وقت‌ها به این ویلا می‌آمد و با بسیاری از سیاستمداران بزرگ دنیا، مثل مائو، این‌جا دیدار کرد. موزه‌ی این اقامتگاه مجموعه‌ی بزرگی از وسایل شخصی استالین و همچنین مجسمه‌ی مومی او را نمایش می‌دهد و محلی‌ها می‌گویند شبح استالین هنوز هم شب‌ها دور و بر ویلا پرسه می‌زند.

قلعه‌ی گُدیک

این‌جا بقایای یک قلعه‌ی مثلثی‌شکلِ بیزانسی است که آن را در قرن‌های چهارم و پنجم میلادی ساخته‌اند. با وجود شرایط نامطلوب قلعه، هنوز آثاری از برج‌ها و دیوارهای سنگ آهکی را می‌شود این‌جا ببینید.

پارک ریویِرا

ریویِرا معروف‌ترین و بزرگ‌ترین پارک عمومی سوچی بزرگ است که عمرش به ۱۸۹۸ برمی‌گردد، اما آن را بازسازی هم کرده‌اند. هر فصلی که به سوچی بروید، بد نیست سری هم به این پارک بزنید. این‌جا چند رستوران، مجموعه‌ی ورزشی و مرکز تفریحی و یک سینما دارد و در سالن تئاترِ پارک هم کنسرت‌ها و جشنواره‌های متنوعی برگزار می‌کنند.

آکواریومِ وُرد دیسکاوری
این‌جا بزرگ‌ترین آکواریوم اقیانوسیِ روسیه و یکی از بزرگ‌ترین آکواریوم‌های اقیانوسیِ اروپاست. گونه‌های متنوع گیاهان و جانوران دریایی را می‌توانید در این آکواریوم ببینید.

مرکز مراقبت از میمون‌ها

مؤسسه‌ی تحقیقات داروییِ آکادمی علوم پزشکی روسیه مالک این مرکز است و این‌جا میمون‌ها را برای بسیاری از آزمایش‌های علمی، مثل سفر به فضا، آماده می‌کنند. میمون‌های این مرکز آموزش‌های خاصی را می‌گذرانند تا برای شرایط ویژه‌ی آزمایش‌ها آمادگی داشته باشند. حدود ۲۷۰۰ میمون از ۱۱ گونه‌ی مختلف در این مرکز زندگی می‌کنند.

غارهای وُرُنتسُوکا

بخش کوهستانیِ سوچی بزرگ بیش از ۴۰۰ غار دارد که معروف‌ترینشان مجموعه‌ی غارهای روستای ورنتسوکا در ناحیه‌ی خُستاست. این مجموعه سه بخشِ متصل با ۱۱ کیلومتر طول و ارتفاع‌هایی متفاوت دارد و از بزرگ‌ترین مجموعه‌های غاریِ قفقاز به شمار می‌رود.

۳۳ آبشار

سوچی بزرگ چند منطقه‌ی آبشاری دارد. منطقه‌ی ۳۳ آبشار هرچند کمی دور است، اما آبشارهایی بسیار زیبا دارد که به زحمتِ طی مسیر می‌ارزند. بهترین فصل برای دیدن این آبشارها بهار است، وقتی باران و برفِ آب‌شده‌ی کوه‌ها آبشارها را پر آب می‌کنند.