هزینه زندگی در مالزی،چرا مالزی!؟

هزینه زندگی در مالزی

هزینه متوسط زندگی برای یک دانشجو در مالزی ماهانه 450 تا 550 دلار می باشد. امکانات خوابگاهی در دانشگاه ها موجود و به آسانی قابل هماهنگی است . ضمن اینکه برای دانشجویان کاملا به صرفه خواهد بود که از خوابگاه استفاده کنند.

هزینه زندگی در خوابگاه : ماهانه 150 تا 200 دلار

هزینه زندگی خارج از دانشگاه (برای هر نفر در خانه های مشترک) : ماهانه 150 تا 300 دلار
آب و برق و .... : ماهانه 50 دلار
غذا : ماهانه 150 تا 200 دلار
رفت و آمد : ماهانه 100 تا 200 دلار
کتاب : هر ترم 200 دلار
به طور متوسط میتوان گفت تقریبا 500 دلار در ماه برای زندگی دانشجویی مناسب و کافی است.

 با افزایش نفرات سرانه هزینه کاهش می یابد ، مثلاً برای یک خانواده 3 نفره ، 1.000تا 1.200 دلار در ماه کاملاً کافی خواهد بود. در کوالالامپور چندین مدرسه انگلیسی زبان و یک مدرسه ایرانی مشغول به فعالیت هستند که برای فرزندان دانشجویان متأهل قابل استفاده اند. دانشجویان از بیمه کامل درمانی برخوردارند و تسهیلاتی مانند بلیط های ارزان قیمت سرویس های رفت و آمد شهری را نیز دریافت می کنند.
چرا مالزی؟

ما جهت ادامه تحصیل کشور مالزی را به شما پیشنهاد می دهیم چون:

تحصیلات دانشگاهی باید به زبان انگلیسی باشد

شرایط جهانی و روند جهانی شدن و توسعه فراگیر و ناگزیر ناشی از آن و پیامد هایی نظیر گسترش فراگیر اینترنت به عنوان جامع ترین رسانه موجود و گسترش روز افزون رسانه های انگلیسی زبان و کاربرد های فراوان این زبان در دنیای امروز، وضعیتی را پدید آورده که در همه جنبه های زندگی از هنر و سرگرمی گرفته تا علم و صنعت و تجارت ، تسلط نسبی به زبان انگلیسی و توانایی استفاده از کامپیوتر در حد متوسط را اجتناب ناپذیر نموده است. برای دانشجویانی که با صرف هزینه و وقت قصد دارند آینده خود را بر مبنای تحصیل در یک دانشگاه خارجی بسازند ، اولویت نخست باید یافتن یک دانشگاه و محیط انگلیسی زبان باشد. چرا که همین زبان انگلیسی به تنهایی میتواند آینده شغلی فرد را تضمین کند و جز آن ، به نظر می رسد برای یک ایرانی ، یادگیری گویشی مانند ترکی – آذری کاربرد بیشتری از زبان هایی نظیر روسی یا بلغاری داشته باشد.

موقعیت امن اجتماعی کشور مقصد

جوانانی که برای تحصیل از کشور خارج می شوند، قطعا از خانواده هایی سالم هستند که به ارزش های خانوادگی خود پایبند می باشند. اما محیط کشور مقصد نیز شرط است که می بایست از امنیت و سلامت لازم برخوردار باشد. بسیاری از کشور ها که برخی از آن ها نیز با جدیت مورد تبلیغ قرار می گیرند ، از حد اقل فاکتور های امنیتی و سلامت اجتماعی برخوردار نیستند. آمار جرایم و بزه کاری در برخی کشورها مثل کشورهای اروپای شرقی و تازه استقلال یافته ، به لحاظ مسائل تاریخی ، اقتصادی و فرهنگی همواره با اختلاف زیادی نسبت به سایر کشورها در سطح بالایی قرار داشته است و همه ما کم و بیش از مشکلاتی که دانشجویان در این کشورها با آن مواجه می شوند چیزهایی شنیده یا خوانده ایم. برای جذب دانشجو به یکی از این کشورها به عنوان یک امتیاز تبلیغاتی گفته می شود که برای دانشجویان بادی گارد استخدام کرده اند، باید از خود پرسید مگر در این کشور چه میگذرد که حتی دانشجویان نیاز به بادی گارد دارند؟ در انتخاب محیط تحصیل ، ضروری است که در زمینه امنیت اجتماعی مطالعه و دقت فراوانی صرف کنیم تا در حد امکان ، از دغدغه ها و نتایج نا مطلوب احتمالی یک فضای آلوده در امان بمانیم.

البته دانشجویان در هر محیطی خود می بایست حد اکثر احتیاط را در زمینه هایی مثل معاشرت ها و ارتباطات ، انتخاب مسکن و غیره انجام دهند و قطعا نقش بسیار مهمی در زمینه تامین امنیت یا بر هم نزدن امنیت موجود بر عهده خود دانشجو است. مثلاً به لحاظ فرهنگی ایرانی ها قرابت کمی با اتباع کشورهای آفریقایی و عربی دارند لذا بهتر است دانشجویان از ارتباط با اتباع این کشورها پرهیز کنند ، اما محیط و عوامل محیطی نیز به میزان زیادی در امنیت نقش دارند و در انتخاب مقصد باید محتاط بود.

اگر مدتی به اخباری که در جراید در مورد نا امنی برخی کشور ها درج میشود دقت کنید در می یابید که کدام کشور ها اصلاً مناسب نیستند.

گرفتن حداکثر امکانات با حداقل قیمت

تحصیل در یک کلام یک سرمایه گذاریست بدین معنا که دانشجو وخانواده وی با صرف هزینه های گوناگون مادی و معنوی تلاش خود را بر ساختن آینده ای بهترو روشن تر معطوف ساخته اند. پس عقلانی تر آن است که در این راه ، کشور ها و دانشگاههایی را انتخاب کنید که در مقابل میزان سرمایه گذاری شما امکانات بهتری ارائه می کنند. منظور از این امکانات صرفاً امکانات علمی نیست. برای مثال، دانشگاههای هند اساتید خوبی دارند اما از داشتن خوابگاههای خوب، کتابخانه روزآمد، امکانات ورزشی و بهداشتی محرومند. در مقابل ، دانشگاه های مالزی ضمن آنکه از نظر علمی در سطح کاملا مناسبی قرار دارند، سرمایه گذاری بی نظیری برای ایجاد اینترنت رایگان، سایتهای مجهز کامپیوتری، کتابخانه الکترونیکی و امکانات ورزشی انجام داده اند. مسلماً این امکانات در شرایطی به صرفه است که به نسبت ارزان هم باشد. برای خیلی از رشته ها مالزی ارزانتر است و برای برخی رشته ها هم هند. در مقابل در کشورهایی نظیر قبرس و امارات ، امکانات درجه دو و سه به واسطه ماهیت توریستی آنها با قیمت های گزاف عرضه می شود. پس قبل از انتخاب حتماً تحقیق کنید و از صحت اطلاعات دریافتی اطمینان حاصل کنید.

توجه کنیدحتی المقدور به دانشگاههایی نروید که برای پذیرش و ثبت نام در آن ها از دانشجویان به بهانه های مختلف وجوه غیر قانونی اخذ می شود. به عنوان مثال دانشگاه های شهر بنگلور هند و دلالان آنها در اخاذی از دانشجویان و خانواده های آن ها به بهانه های گوناگون و اغلب واهی نه تنها از حد خود خارج شده اند، بلکه به کلی منزلت دانشگاه و دانشجو و تحصیل دانشگاهی را زیر سوال برده اند. این مشکل در سایر شهر های هند هم تا حدی وجود دارد.

اعتبار بین المللی دانشگاه ها را دست کم نگیرید

واقعیت این است که در اکثر رشته های دانشگاهی اگر هزار دانشگاه ممتاز وجود داشته باشد نهصد دانشگاه اول در آمریکا هستند. با توجه به شرایط نا عادلانه ای که از طرف دولت آمریکا علیه ایران تحمیل شده، امکان دسترسی به این دانشگاه ها برای دانشجویان ایرانی محتمل نمی باشد. دانشگاه های کشورهای پیشرفته غرب نیز آنقدر پر هزینه و گران است که برای اکثر خانواده ها مقرون به صرفه نیست. مانند تحصیل در انگلستان که سالانه حدود سی میلیون تومان هزینه دارد و تامین آن تنها برای بخش کوچکی از جامعه ما امکان پذیر است.

پس چاره چیست؟ این سوال را همه ما مرتباً از خود می پرسیم و به ناچار در حد امکانات و توانایی های خود باید به آن پاسخ دهیم.

یک مساله خیلی اساسی پیدا کردن دانشگاه انگلیسی زبان است چون به این صورت شما به آخرین مباحث روز دست می یابید و همیشه هم به روز می مانید. امکان کار و فعالیت وزندگی را نیز در یک محیط جهانی بدست می آورید.

نکته دیگر انجام تحصیل به صورت تمام وقت است، دنبال تحصیلات مکاتبه ای نباشید چون اکثراً از محتوای علمی لازم بی بهره اند و از همه بدتر اینکه با تحصیل مکاتبه ای از تجربه پربار دوران دانشجویی در یک کشور خارجی محروم می شوید.

اعتبار جهانی دانشگاه در دوره کارشناسی چندان مهم نیست .یک دانش آموز متوسط در آمریکا هم به یک دانشگاه درجه یک راه نمی یابد. دانش آموزان متوسط برای انتخاب یک دانشگاه خوب میتوانند با مقایسه امکانات دانشگاه های مختلف یکی را انتخاب کنند یا ببینند کدام دانشگاه در رشته مورد علاقه به آنان پذیرش میدهد. اما اعتبار بالای دانشگاه برای تحصیلات تکمیلی و خصوصا دوره دکتری حیاتی می باشد.

طبعاً دانشجویی که تا کارشناسی ارشد در ایران تحصیل کرده است شانس کمی برای تحصیل در کشور های غربی دارد. چون بدون رودربایستی دانشگاه های ایران از اعتبار بالایی برخوردار نیستند حتی اخیراً کشوری نظیر هند مدرک پزشکی عمومی ایران را برای تحصیل در دوره تخصص قبول نمی کند. اما برای دوره دکتری میتوان دانشگاه های مطرح در سطح آسیا را انتخاب کرد. مثلاً دانشگاه پونا در هند برای رشته فیزیک واقعآ معتبر است یا یو پی ام مالزی برای رشته های مهندسی، محیط زیست و کشاورزی سطح قابل قبولی دارد، همین طور دانشگاه یو ام مالزی برای علوم انسانی و هنر مناسب است.

یک استراتژی دیگر در انتخاب دانشگاه توجه به دانشگاههایی است که در یک یا دو رشته قوی هستند. مثلا برای دوره های کوتاه مدت زبان درهند بهترین انتخاب همان التیس یا سیمبایسز پوناست. یا برای رشته پرطرفدار مدیریت اجرایی بازرگانی بهترین پیشنهاد ما در مالزی دانشگاه ام ام یو است. با یک بررسی اجمالی می توان تفاوت کیفیت این دانشگاه با برخی از دانشگاههای با اسم و رسم ایرانی که اخیراً اقدام به ارائه این رشته کرده اند را متوجه شد.

بزرگترین دست آورد تحصیل خارج از کشور تجربه است

دوران دانشجویی آنهم در خارج از کشور متفاوت، پر ماجرا و سرشار از تجربه است. اگر در اطرافیان شما کسی قبلاً این تجربه را داشته می تواند شما را نسبت به تصمیمتان آگاه تر کند.

هم دانشجویان و هم خانواده ها توجه کنند که جوانی که به خارج از کشور می رود نیاز دارد دست به تصمیم گیری هایی بزند که می تواند تبعات خوب یا بدی برایش داشته باشد و لزوما تا وقتی در ایران زندگی می کرده نیازی به این تصمیم گیری ها نداشته است. او با ماجراها و شرایطی کاملاً جدید مواجه می شود که همیشه خوشایند نیست. در روزها و ماههای اول مهاجرت دچار دلتنگی و حتی بهانه جویی می شود. دانشجو مجبور است برای دوام ، برنامه ریزی داشته باشد. مجبور است بودجه و هزینه هایش را بدقت هماهنگ کند. با افراد جدید مواجه می شود که از فرهنگ ها و کشورهای دیگری هستند و مجبور است خود را با محیط جدید هماهنگ کند تا بتواند با آن ارتباط برقرار کند و از مزایای آن استفاده کند و از بلایای آن آسیب نبیند. در همه این روزها و لحظات دانشجو باید به اهدافی که برای آینده خود ترسیم کرده توجه داشته باشد. اعتقاد به آینده و اعتماد به نفس از سختی ها خاطراتی شیرین می سازد و هر لحظه پردردسر تبدیل به خاطره ای به یاد ماندنی می شود.

 خانواده های ما معمولاً در فراهم کردن امکانات رفاهی برای فرزندانشان از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند. ممکن است همین مهربانی ها ما را بد عادت کرده باشد . اما اگر آینده ای روشن را برای خود ترسیم نماییم، و تمام تلاش خود را بر رسیدن به اهدافمان معطوف بداریم، به سادگی می توانیم بر همه مسائل و مشکلات احتمالی فائق آییم . ساده ترین شکل این مسائل می تواند چگونگی تغذیه یک دانشجو ، بیماری در غربت یا نرسیدن به موقع پول از طرف خانواده باشد. همه اینها گذراست اما دانشجو یاد می گیرد و تجربه می کند که چگونه در مقابل مخاطراتِ جدی تر در کار و زندگی پس از دوران دانشجویی از خود واکنش صحیح را نشان دهد و همین تجارب ، بدون شک بهترین دست آورد دوران دانشجویی هستند. دورانی که با همه سختی ها سرشار از مسئولیت پذیری، تفریح وپیشرفت است.

امیدواریم هر کشور یا دانشگاهی را که انتخاب می کنید از وقت خود حداکثراستفاده را ببرید و با موفقیت تحصیل خود را به اتمام برسانید.

پیشنهاد ما یعنی مالزی را فراموش نکنید